Παρασκευή 23 Μαΐου 2008

M+Z+I+E+Δ [13]


Σουρούπωνε ήδη, όταν ξανάνοιξε τα μάτια του. Τη μια στιγμή ήταν ακόμη εκεί μαζί με τη Φωτούλα και την αμέσως επόμενη ήταν σαν να ήταν πάντοτε μόνος. Σαν να τον είχε απλώς ακουμπήσει μια μακρινή ανάμνηση, αγαπημένο πολυφορεμένο παπούτσι, φθαρμένο αλλά γνώριμο και σίγουρο.
Η Φωτούλα... ναι πράγματι τον χαλάρωνε η φωνή της, η άλλοτε ασθμαίνουσα, άλλοτε διακοπτόμενη, όπως τότε, ένα άλλο απόγευμα, αμήχανο και φορτισμένο, όταν εδώ στον ίδιο χώρο είχαν προσπαθήσει να δώσουν μια άλλη διάσταση στη φιλία τους, ασθμαίνουσα και διακοπτόμενη και αυτή...
Ο έρωτάς τους επάνω στον καναπέ του είχε κάτι το τρυφερό αλλά και το επώδυνο, ένα σμίξιμο που έμοιαζε σκηνή από πρόβα κακού έργου, το πάθος λεκτικό και στο τέλος -ευτυχώς- ένα συνωμοτικό γέλιο. Όχι, δεν θα γίνονταν ποτέ ζευγάρι...

Ένα έντονο ζουζούνισμα τον έκανε να κοιτάξε προς την μισάνοιχτη μπαλκονόπορτα: ένα λαμπερό έντομο, ένας χρυσοπράσινος κάνθαρος ήρθε και κάθισε επάνω στο τραπέζι. Ο κουρασμένος ήλιος του πρόσθετε μια χάλκινη λάμψη. Ασυναίσθητα άπλωσε το χέρι και το πλασματάκι σκαρφάλωσε αμέσως στην παλάμη του. Ο Μέμνονας χαμογέλασε και έγειρε και πάλι πίσω το κεφάλι του και έκλεισε τα μάτια. Δυο χέρια άρχισαν να του χαϊδεύουν τα μαλλιά, ενώ κάτι μέσα στο κεφάλι του του ψιθύριζε πως συχνά τα ωραιότερα και πιο απίθανα σενάρια είναι και τα πιο αληθινά.

Περπατούσε και πάλι στην παραλία, συνεχώς η ίδια σκηνή: οι άνθρωποι-πιγκουίνοι, ο κατακόκκινος κεραυνός, το φωτεινό ζωντανό μονοπάτι, το σπίτι και εκείνη. Όχι, δεν περπατούσε, έτρεχε, μα όχι προς το σπίτι, ήθελε να κρυφτεί στο δάσος, εκείνο με τις σήραγγες, ξαφνικά ένας φόβος τον κυρίευσε, πρέπει να μου έχεις εμπιστοσύνη, άκουγε κάποιον να του λέει, όταν θα έρθει η στιγμή θα έρθω να σε βρω, επαναλάμβανε, ο κεραυνός σύριζε ήδη, τώρα χαμήλωνε και θα τους διαπερνούσε όλους, όλους; και εκείνον; όχι, σου εμπιστεύτηκα τα παιδιά μου, του έλεγε η φωνή, ποιος είσαι, ρωτούσε δυνατά, αγωνία και τρέλλα, εσύ είσαι, εσύ, ξαναφώναζε, σε ξέρω, μα δεν τολμώ να πω το όνομά σου, μήπως και μου θυμώσεις πάλι, σε θέλω τόσο πολύ κοντά μου, και συ με αποδιώχνεις, άσε με και μένα λεύτερο, άνθρωπο-πιγκουίνο, να γίνω και γω ένας σωρός από άμμο, άσε με!

Το κουδούνι χτυπούσε. Πρέπει να χτυπούσε ώρα. Πετάχτηκε μούσκεμα στον ιδρώτα. Ένιωσε ένα θρόϊσμα και ένα στρογγυλωπό έντομο πετάχτηκε από το χέρι του. Αλαφιασμένος έτρεξε προς το θυροτηλέφωνο. Στην ερώτησή του αντί για απάντηση άκουσε μια αγαπημένη φωνή να του λέει: "Θα σε περιμένω κάτω. Έλα!"

Στο μπάνιο έριξε λίγο νερό στο κεφάλι του, τα μακρυά μαλλιά του βράχηκαν, άλλαξε το μπλουζάκι του και πήρε μονάχα τα πορτοφόλι του.
Το κινητό του το ξέχασε στο τραπέζι.

Κλείδωσε την πόρτα και κατέβηκε τους τέσσερις ορόφους από τις σκάλες.
Εκεί στην μισοσκότεινη είσοδο της πολυκατοικίας τον περίμενε η Ζωή. Τα μάτια της έλαμπαν και τον άρπαξε σφιχτά από το χέρι.
"'Ελα" του είπε, "σου έχω μια έκπληξη. Θά πάμε με το αμάξι μου"
Στο απέναντι πεζοδρόμιο ήταν παρκαρισμένος ένας παλιός σκαραβαίος σε πράσινο μεταλλικό χρώμα.

7 σχόλια:

markos-the-gnostic είπε...

Ζωή πολύ ωραία, ολοκληρωμένη και ζουμερή η συνέχεια.
(Μου άρεσε πολύ και η περιγραφή του σεξ με τη Φωτούλα)

Άντε οι επόμενοι, τώρα που ξαναπήραμε φόρα...

Stardustia είπε...

μα μου είχες στρωμένη τη μπαλιά, Μάρκο, να την αφήσω ανεκμετάλλευτη;
είχα άλλο κατά νου, αλλά πολύ μου την έφερες κοντά τη Φωτούλα και ήθελα να... ξεκαθαρίσω λίγο το τοπίο!!
χε χε

τώρα να δώ πού θα τους πάει ή τι θα τους κάνει ο Equilibrium...

φιλιά
-πράγματι νιώθω-

markos-the-gnostic είπε...

ρε Ζωή βάλε καμιά φωτό για μένα όποτε έχεις χρόνο

Stardustia είπε...

οκ, θα σου διαλέξω μια ωραία...
:-)

Stardustia είπε...

έι, τώρα το είδα!

αυτό το ξεκάρφωτο στο τέλος του πρώτου μου σχολίου πώς ξέφυγε;;;

τέλος πάντων
ούτε που θυμάμαι πια τι ήθελα να γράψω...

Equilibrium είπε...

Εμένα λέω να με πηδήξετε αυτή τη φορά! Χεχε με την καλή έννοια ντε! Λέω να σας προλάβω στον επόμενο γύρο σε κανα μήνα, που θα επιστρέψω από Γερμανία!...

φιλούρες σε όλους και καλό καλοκαίρι!

Stardustia είπε...

α, ρε τυχεράκια...

ελπίζω να διαβάζει ο dim

φιλιά
και καλά να περάσεις!!!